บิล เกตส์ สนใจการทำสมาธิแบบวิถีพุทธ
คู่มือเฮดสเปซเพื่อการฝึกสมาธิและการสร้างสติ (The Headspace Guide to Meditation and Mindfulness) เขียนโดย Andy Puddicombe แอนดี้เคยบวชเป็นพระในพุทธศาสนาและศึกษาธรรมะในหลายประเทศรวมทั้งไทยด้วย และ บิลเกตส์ เอง ก็ได้พูดถึงหนังสือเล่มนี้ไว้ว่า หากตอนนี้เขายังอยู่ในช่วงอายุ 25 ปี คงหัวเราะหนังสือเล่มนี้เป็นแน่ แต่ว่าในช่วงนี้ บิลเกตส์ และภรรยาได้หันมาปฏิบัติสมาธิ หากใครอยากศึกษาเกี่ยวกับการเจริญสติ เล่มนี้ค่อนข้างอธิบายให้เข้าใจได้ดีเลยทีเดียว
“นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ” ความสุขอื่น ยิ่งกว่าความสงบไม่มี
ความสุขที่เราต้องการนั้น ไม่ได้อยู่ที่ตำแหน่งหน้าที่ทางการงาน หรือคำสรรเสริญเยินยอจากคนรอบข้าง แต่อยู่ที่ความพอใจที่มีต่อชีวิตของเราเอง หากเรามีความสันโดษมีความพอใจในสิ่งที่เรามีหรือเราเป็น ย่อมมีความสุขได้เสมอ
แม้เศรษฐกิจฝืดเคือง ก็ไม่วิตกกังวล คือว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่เศรษฐกิจมีขึ้นมีลง ปัญหามีไว้แก้ ไม่ได้มีไว้กลุ้ม ให้ใช้ปัญญาแก้ไขปัญหา หากคิดได้เช่นนี้ ใจเราจะไม่หวั่นไหว จะมีความพอใจในตนเอง
ทุกวันนี้ที่เราทุกข์ก็เพราะไม่รู้จักพอ จึงต้องทุกข์ใจอยู่ร่ำไป หากเราได้เจริญสมาธิภาวนา หยุดการแสวงหาสิ่งภายนอกชั่วคราว พยายามสงวนเวลาที่มีอยู่ในขณะนี้ มุ่งแสวงหาความสุขด้วยการทำใจหยุดนิ่ง เราจะมีชีวิตอยู่ในโลกได้อย่างมีความสุขกว่าที่เคยเป็น จะดำเนินชีวิตได้อย่างปลอดภัยและมีชัยชนะตลอดกาล
โดย พระเทพญาณมหามุนี
“สมาธิ” เป็นธรรมชาติที่มีอยู่ในมนุษย์ทุกคน สังเกตว่าคนที่ประสบความสำเร็จไม่ใช่คนที่เก่งงานอย่างเดียว แต่กลับเป็นคนที่มีสมาธิจดจ่อมากที่สุด... การฝึกสมาธิมีมาก่อนศาสนาพุทธนานแล้ว
ถึงปัจจุบันก็ไม่ได้มีแต่ศาสนาพุทธที่ฝึกสมาธิ ลัทธินิกายรวมถึงคนไม่นับถือศาสนาก็ฝึกสมาธิ และสมาธิฝึกได้หลายแบบไม่จำเป็นต้องนั่งหลับตาอย่างเดียว.. พอพูดถึงสมาธิแบบพุทธคนก็จะงงว่า มันเป็นแบบไหนแตกต่างกับสมาธิของคนทั่วไปอย่างไร ขอตอบแบบรวมๆ ว่า สมาธิแบบพุทธไม่ได้มีเป้าหมายเป็นความนิ่ง ความสงบหรือความสุข แต่พุทธจะพุ่งไปที่ความรู้สึกตัว เช่นตอนนี้สงบแล้วก็รู้สึกตัวว่าสงบ ตอนนี้ไม่สงบแล้วก็รู้ตัว ตอนนี้ฟุ้งซ่านมากๆ แล้วก็รู้สึกตัว ตอนนี้กลับมาสงบอีกแล้วก็รู้สึกตัว ตอนนี้โมโหแล้ว หิวแล้ว อิจฉาแล้ว พยาบาทแล้วก็รู้สึกตัว ไม่ห้ามว่าทำสมาธิแล้วต้องมีแต่จิตดีๆ ทำสมาธิแล้วไม่ดีก็ได้ แค่ต้องรู้สึกตัวแล้วยอมรับแล้วปล่อยมันไปดูซิว่ามันจะเปลี่ยนไปเป็นอะไรอีก... ฝึกแบบนี้ไปเรื่อยๆ จะเห็นความเปลี่ยนแปลงในชีวิตเอง
ถึงปัจจุบันก็ไม่ได้มีแต่ศาสนาพุทธที่ฝึกสมาธิ ลัทธินิกายรวมถึงคนไม่นับถือศาสนาก็ฝึกสมาธิ และสมาธิฝึกได้หลายแบบไม่จำเป็นต้องนั่งหลับตาอย่างเดียว.. พอพูดถึงสมาธิแบบพุทธคนก็จะงงว่า มันเป็นแบบไหนแตกต่างกับสมาธิของคนทั่วไปอย่างไร ขอตอบแบบรวมๆ ว่า สมาธิแบบพุทธไม่ได้มีเป้าหมายเป็นความนิ่ง ความสงบหรือความสุข แต่พุทธจะพุ่งไปที่ความรู้สึกตัว เช่นตอนนี้สงบแล้วก็รู้สึกตัวว่าสงบ ตอนนี้ไม่สงบแล้วก็รู้ตัว ตอนนี้ฟุ้งซ่านมากๆ แล้วก็รู้สึกตัว ตอนนี้กลับมาสงบอีกแล้วก็รู้สึกตัว ตอนนี้โมโหแล้ว หิวแล้ว อิจฉาแล้ว พยาบาทแล้วก็รู้สึกตัว ไม่ห้ามว่าทำสมาธิแล้วต้องมีแต่จิตดีๆ ทำสมาธิแล้วไม่ดีก็ได้ แค่ต้องรู้สึกตัวแล้วยอมรับแล้วปล่อยมันไปดูซิว่ามันจะเปลี่ยนไปเป็นอะไรอีก... ฝึกแบบนี้ไปเรื่อยๆ จะเห็นความเปลี่ยนแปลงในชีวิตเอง
ความสุขที่เราต้องการนั้น ไม่ได้อยู่ที่ตำแหน่งหน้าที่ทางการงาน หรือคำสรรเสริญเยินยอจากคนรอบข้าง แต่อยู่ที่ความพอใจที่มีต่อชีวิตของเราเอง หากเรามีความสันโดษมีความพอใจในสิ่งที่เรามีหรือเราเป็น ย่อมมีความสุขได้เสมอ
แม้เศรษฐกิจฝืดเคือง ก็ไม่วิตกกังวล คือว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่เศรษฐกิจมีขึ้นมีลง ปัญหามีไว้แก้ ไม่ได้มีไว้กลุ้ม ให้ใช้ปัญญาแก้ไขปัญหา หากคิดได้เช่นนี้ ใจเราจะไม่หวั่นไหว จะมีความพอใจในตนเอง
ทุกวันนี้ที่เราทุกข์ก็เพราะไม่รู้จักพอ จึงต้องทุกข์ใจอยู่ร่ำไป หากเราได้เจริญสมาธิภาวนา หยุดการแสวงหาสิ่งภายนอกชั่วคราว พยายามสงวนเวลาที่มีอยู่ในขณะนี้ มุ่งแสวงหาความสุขด้วยการทำใจหยุดนิ่ง เราจะมีชีวิตอยู่ในโลกได้อย่างมีความสุขกว่าที่เคยเป็น จะดำเนินชีวิตได้อย่างปลอดภัยและมีชัยชนะตลอดกาล
โดย พระเทพญาณมหามุนี
Post a Comment